Λισαβώνα. 4/7/2004

Στο αεροδρόμιο 4 χρόνια πριν. Φεύγω για Αθήνα, όπου με έχει πάει ο σύζυγος στο αεροδρόμιο. Οντας στο αεροδρόμιο συνειδητοποιώ ότι το βράδυ παίζουμε με την Τσεχία, ακυρώνω το εισιτήριο μου της επιστροφής επιτόπου και αποφασίζω ότι θα μείνω στην Αθήνα για να δω τον αγώνα με την Τσεχία και δίνω και ένα "τελεσίγραφο" στον άνδρα μου "αν περάσουμε δεν γυρίζω, θα πάω στην Λισαβώνα", "καλά κάτσε να περάσουμε και βλέπουμε" " εγώ σου λέω ότι θα περάσουμε, γι αυτό σημείωνε τι θα μου κρατάς, το διαβατήριο μου είναι στο τρίτο συρτάρι, θέλω αυτά και αυτά -του κάνω στα γρήγορα μια μίνι λίστα "... και χαιρετιόμαστε για το ταξίδι. Το βραδυ επιβεβαιωθήκαμε όλοι όσοι το πιστεύαμε και το επόμενο πρωί -ευτυχώς- στα γρήγορα βρήκαμε αεροπορικά και εισιτήρια για το ματς. Τα εισητήρια που βρήκαμε ήταν για την 4η Ιουλίου ξημερώματα με αλιτάλια και έτσι έμεινα στην Αθήνα για 2 μέρες, όπου έζησα ένα από τα όμορφότερα πρόσωπα της Αθήνας ever... ίσως και πιό όμορφο απο αυτό τον Ολυμπιακών αγώνων κατά την ταπεινή μου γνώμη... και αυτό γιατί ο κόσμος παραληρούσε από χαρά,από ενθουσιασμό, από ελπίδα, παραχωρούσε προτεραιότητα, σεβόταν, χαμογελούσε, μιλούσε με τον δίπλα.... φτάσαμε νωρίς το μεσημέρι και κατευθείαν πήγαμε στην κεντρική πλατεία της Λισαβώνας, όπου οι Ελληνες που βρισκόταν εκεί είχαν στήσει ένα τρικούβερτο γλέντι...(τότε δεν είχα μπλογκ και ετσι πολλά από αυτά δεν τα αποθανάτισα) απλά διάλεξα να τα ζήσω... Με ευφυέστατα συνθήματα, ελληνικές φορεσιές και περίσια καλή διάθεση η ώρα πέρασε και ο κόσμος άρχισε σιγά σιγά να κατευθυνετε προς το στάδιο. ......τα υπόλοιπα τα ξέρετε..... το DaLuz από ψηλά , μας υποστήριζαν οι Ολλανδοί μας υποστήριζε και ο κύριος της φωτογραφίας, ο οποίος είχε μία κάβα λίγο πιο κάτω από το ξενοδοχείο Fenix, ο οποίος είναι Πορτογάλλος, είχε στολίσει το κατάστημα του με εκατοντάδες ελληνικά σημαιακια σαν αυτά που βάζουν στα κοκτέιλ, είχε λέει ένα παπού Ελληνα ναυτικό και φυσικά υποστήριζε Ελλάδα. ΟΜΩΣ Η ΧΑΡΑ ΜΑΣ ΕΓΙΝΕ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ ΤΩΝ ΠΟΡΤΟΓΑΛΛΩΝ. Θέλω να το τονίσω ότι οι ανθρωποι είναι by far οι πιο φιλόξενοι, οι πιο φιλέλληνες και οι πιο καλοί φίλαλθοι. Αγαπάνε την χώρα τους, αγαπάνε την ομάδα τους, λατρεύουν το ποδόσφαιρο, ξέρουν να χαίρονται τις γιορτές ανεξαρτήτως αποτελέσματος, αγαπούν τους Ελληνες και ναι τσαντίστηκαν που έχασαν όχι όμως με μας αλλά με τον Σκολάρι που δεν έβαλε τον Βιτορ Μπαία .... Εύχομαι η εθνική μας να αποδείξει σε όλους τους κακεντρεχής ότι ναι με την καλή της τύχη, γιατί κάνεις ακόμα δεν πήρε τελικό Euro και να ήταν αρχι-γκαντεμης- , αλλά και με την σπουδαία της άμυνα κέρδισε το 2004 (αυτό με την τύχη δεν αποδεικνύετε αλλά η καλή άμυνα όμως??) και έχουμε κάνει και κάτι βηματάκια στην επίθεση... Σωτήρη γερά με τον Ιμπραήμοβιτς (τον Σουηδό) (φαντάσου ότι είσαι ακόμα στον Παναθηναικό και μαρκάρεις τον Τζιοβάνι ...;-) GO GREECE !! GO!!!!!!!!