Η Αλεξάνδρεια του Καβάφη.

ΑΠΟΛΕΙΠΕΙΝ Ο ΘΕΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΝ Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ', ακουσθεί αόρατος θίασος να περνάμε μουσικές εξαίσιες, με φωνές - την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανοφέλετα θρηνήσεις. Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος, αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που φεύγει. Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πείς πως ήταν ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου· μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς. Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος, σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι, πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο, κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ' όχι με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα, ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους, τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου, κι αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις. ....... Σήμερα φιλοξενώ το ταξίδι του φίλου μου Μανώλη Π. στην Αλεξάνδρεια. Μεσα από την δικιά του ματιά θα δούμε την Αλεξάνδρεια του Καβάφη. Το σπίτι του Καβάφη στην οδό Lepsius 10. H είσοδος του διαμερίσματος του. Το ξενοδοχείο Metropole όπου και στεγαζόταν στον πρώτο όροφο η τότε υπηρεσία αρδευσης στην οποία εργαζόταν ο ποιητής. Ο Πατριαρχικός ναός του Αγίου Σάββα όπου και εψάλη η νεκρώσιμη ακολουθία. Η νεκρική του μάσκα. Ο τάφος του. ....Από το http://www.kavafis.gr/ Eπέστρεψε στην Aλεξάνδρεια για να πεθάνει λίγους μήνες αργότερα στο ελληνικό νοσοκομείο που βρισκόταν κοντά στο σπίτι του (όταν είχε μετακομίσει εκεί, είχε πει προφητικά «Πού θα μπορούσα να ζήσω καλύτερα; Κάτω από μένα ο οίκος ανοχής θεραπεύει τις ανάγκες της σάρκας. Κι εκεί είναι η εκκλησία όπου συγχωρούνται οι αμαρτίες. Και παρακάτω το νοσοκομείο όπου πεθαίνουμε»). Στο επόμενο η Αλεξάνδρεια των Ελλήνων.