Κυκλοφοράνε εντελώς τσαντισμένοι και μου φάνηκε ότι πολλοί από αυτούς είναι ένα κλικ πριν το τρελάδικο.
Παιδιά αν βλέπετε ότι δεν πάει άλλο, παρατήστε τα, πάντα υπάρχει το χωριό, με πιο ήρεμους ρυθμούς, με λιγότερα έξοδα και σχεδόν εξασφαλισμένο το καθημερινό φαγητό αν έχετε 100 τετραγωνικά κήπο.
Η μεγαλούπολη δεν είναι για όλους, (όπως δεν είναι και το χωριό για όλους) αλλά επειδή είδα πολλούς στα όρια τους, ξαναδείτε γενικά την ζωή σας από την αρχή.
(Προσωπικά, πέρασα υπέροχα, διότι -επιμένω- η αττική είναι ένας τόπος μαγικός, η ομορφιά είναι παντού αρκεί να θέλετε να την δείτε. )
Συμβουλή: όποτε σας την δίνει θα πέρνετε αυτό το έρμο το τραμ (μα Παναγία μου ερημιά, άνθρωπο δεν εχει μεσα ... ) και θα πηγαίνετε μια βόλτα στην παραλία και αν σας περνει η ώρα μια βόλτα μέχρι την Βουλιαγμένη για λίγη θαλασσα και πεύκα, αλλά μην το βάζετε κάτω....