Χθες για πρώτη φορά έδωσα αίμα. Πάντα για διάφορους λόγους το απέφευγα (η αλήθεια είναι ότι φοβόμουν και δεν ήθελα να το παραδεχτώ) χθες όμως, κανένας από όσους λόγους είχα επικαλεστεί στο παρελθόν δεν συνέτρεχε και έτσι το έκανα, και δεν ήταν τίποτα, δεν πόνεσα καθόλου και ένοιωσα τουλάχιστον υπέροχα που δεν έμεινα στα λόγια του ... "πόσο σοβαρή υπόθεση για όλους μας είναι η αιμοδοσία"...
Περισσότερες πληροφορίες στο αιμοπετάλιο μιά πολύ ενημερωτική σελίδα από μιά φοιτητική ομάδα εθελοντών αιμοδοτών.
Διονύσης Καζέλης, αγωνιστής της ΕΟΚΑ 1955-1959
Πριν από 2 ημέρες
14 σχόλια:
Εύγε! Που έκανες την ενέργεια, που τη δημοσιοποιείς, που δίνεις το παράδειγμα στα παιδιά σου και όχι μόνο.
Είναι κάτι που λείπει στην Ελλάδα: η προσφορά αίματος και η δωρεά οργάνων. Είμαστε από τις τελευταίες χώρες. Αν και όσο περνάνε τα χρόνια, ο κόσμος ευαισθητοποιείται όλο και περισσότερο.
Αιμοδότης από τα 18 μου, αντιλαμβάνομαι την αίσθηση της προσφοράς, όπως ακριβώς το περιγράφεις. Μπράβο και πάλι!
ευχαριστώ πολύ, υπέροχη η αίσθηση ότι έγινε η σκέψη πράξη .
Αχ! Θίγεις ένα θέμα που με "καίει" και σε προσωπικό επίπεδο... ξέρεις τί σημαίνει κάθε 20 μέρες να πεθαίνει ο άνθρωπός σου και μόνο το αίμα των εθελοντών να μπορεί να τον αναστήσει; Αχ!
Καλή Αρχή Νατάσσα!
το ήξερα, αλλά είχα μια φοβία την οποία την ξεπέρασα και νοιώθω πολύ καλά! Juanita ευχομαι ότι περνάτε να το περνάτε όσο πιο ανώδυνα γίνεται.
Ακριβώς χουανίτα, αλλά δυστυχώς το καταλαβαίνουμε μόνο όταν χτυπά την πόρτα μας...
Εγώ που θέλω να δίνω και δε μου παίρνουν γιατί εχω υπόταση;;; Τι να κάνω;;;
Κι εγώ έχω υπόταση, αλλά τους κατάφερα μια φορά να μου πάρουν αίμα (δηλαδή να προσπαθήσουν) αλλά τα έκαναν μαντάρα! Μια βδομάδα ήταν πρησμένο το χέρι μου και φυσικά αίμα δεν κατάφερα να δώσω...
CrazyTourist2
εντάξει αν δεν μπορείς δεν δίνεις και τελείωσε και εμένα αφού μου πήραν ιστορικό μου τόνισαν ότι μπορώ να δίνω αίμα μόνο μία φορά τον χρόνο αλλά και αυτό δεν είναι κακό, αλλά υπάρχει βρε παιδί μου μια τρομερή παραφιλολογία γύρω από την αιμοδοσία, τι να σας πω, άκουσα διάφορα τέρατα ενώ περίμενα την σειρά μου...
Ο πατέρας μου είναι αιμοδότης χρόνια και θα έπρεπε να γίνω κι εγώ με τον αιματοκρίτη που έχω...Οι φλέβες μου είναι όμως πολύ λεπτές και κινητές,και κάθε φορά που πάω για μια απλή εξέταση με τρυπάνε τουλάχιστον τρεις φορές σε κάθε χέρι.Οπότε έχω έναν τεράστιο φόβο όσον αφορά την όλη διαδικασία.Στενοχωριέμαι,γιατί ξέρω πως είναι πολύ εγωιστικό,αλλά δε μπορώ να κάνω κάτι...
Ούτε κι εγώ έχω δώσει ποτέ αίμα, αλλά κάποτε πρέπει να το πάρω απόφαση και να πάω. Μπράβο σου.
Μπράβο σου. Προσωπικά, λιποθυμώ στη σκέψη.
και γω φοβόμουνα πάααααααρα πολύ, αλλά πιστέψτε με ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΑ, όλη η διαδικασία κρατάει περίπου 10 λεπτά, η αιμοδοσία είναι περίπου 5 λεπτά και αλλά τόσα περιμένεις μέχρι να σου δώσει ο γιατρός το οκ για να σηκωθείς. ΔΕΝ πονάει καθόλου και μετά νοιώθεις πολύ ...large!
Κάνει καλό και στο ίδιο τον αιμοδότη. Είναι η ανανέωση που βοηθά στην αποβολή τοξινών και όχι μόνο. Πέφτει και ο αιματοκρίτης έτσι. Πέρα από το κομμάτι της προσφοράς, δηλαδή.
Είναι απλά 5 λεπτά από τη ζωή σου, όπως έλεγε και το παλιό σλόγκαν. Έχω δώσει κάμποσες φορές αίμα (κοντά στις 10) και μάλλον είναι @@ που δεν έχω γίνει αιμοδότης. Κάνει καλό όχι μόνο στο συνάνθρωπο που θα το πάρει, όχι μόνο στην ψυχολογία μας, αλλά και στον οργανισμό μας.
Δημοσίευση σχολίου